Opnieuw de jungle in!

Hallo Allemaal,,

Het is weer tijd voor een nieuwe blog. Afgelopen week heb ik weer veel leuke dingen gedaan waardoor ik weer genoeg te vertellen heb.

Afgelopen week ben ik weer vol plezier aan het werk gegaan op het project. Ik heb nu nog maar 2 dagen voor de boeg en dan neem ik alweer afscheid van het eerste project. Ik kan nog niet geloven dat ik mij hier al 6 weken heb ingezet. Het gevoel dat ik daar binnenkwam was dan ook erg bijzonder. Je hebt een voorstelling van hoe de mensen hier werken maar de realiteit is toch vaak heel anders. Mijn voorstelling over de vestiging bijvoorbeeld was vooral erg oud en vervallen en niet goed onderhouden, dit viel uiteindelijk erg mee. Je moet niet de luxe verwachten van Nederland waar je bijvoorbeeld een mooi passend geheel hebt. Je mag erg blij zijn met de kasten en stoelen die je hebt en of dit nou een mooie uitstraling heeft doet er niet veel toe. Het is in ieder geval functioneel voor Surinaamse begrippen.

Ik blijf dan ook nog steeds razend enthousiast over alles, dit komt ook mede doordat het contact met patiënten steeds beter wordt. Je leert de patiënten steeds meer kennen waardoor je steeds prettiger gaat werken. Toch blijf ik me steeds opnieuw verbazen over een aantal dingen. Zo komen patiënten binnen die amper hun voeten wassen waardoor deze er verschrikkelijk uitzien. Patiënten geven vaak aan dat ze niet weten of ze voeten wel of niet mogen wassen met een wond of dat ze niet weten waarmee ze de voeten moet wassen. Dit zijn zulke kleine dingen die vallen onder basiskennis maar je merkt echt dat er bij veel Surinamers een kennistekort is.

Ook proberen patiënten veelal dingen zelf uit omdat ze denken dat het de wondgenezing verbeterd. Laatst hadden we patiënt met een ulcus aan het been (ook wel een open been). Ze had thuis geprobeerd om met een schaar de witte plekjes uit de wond weg te knippen. Dit was dan ook duidelijk te zien aan de wond doordat de wond nu veel dieper was geworden. Na een uitleg aan de patiënt dat dit niet goed was voor de wond kwam ze met het idee om het de volgende keer met een scheermes te doen. De gedachten alleen al doen me veel pijn als je ermee bezig zou zijn. Ik snap dan ook niet hoe mensen bij deze gedachten kunnen komen en ze vinden het dan ook raar als je aangeeft dat dit niet goed is voor de wond en dat je hierdoor veel meer schade gaat aanrichting. Ze zijn er dan ook vaak van overtuigd dat zij zelf de beste behandeling weten voor het genezen van de wond. Dit dus met alle gevolgen van dien.

Wat me deze week ook veel verbazing opwekte is een situatie van een collega. Ze had de gehele ochtend de wondjes verzorgd van de patiënten, in de middag nam iemand dit van haar over waardoor zij de andere collega kon assisteren. Een mede collega vroeg aan haar of ze de temperatuur kon opnemen van de patiënt omdat dit nog niet gedaan was. Tot mijn enige verbazing was het antwoord dat ze het niet ging doen met als reden dat ze moe was en de gehele ochtend had gewerkt. Daar kwam dan nog eens bij dat ze uitgebreid op facebook zat te kijken naar een of ander filmpje met het volume luid aan. Dit vond ik echt erg tegenover de patiënt en ik wou hierdoor de gedachte van de patiënt wel eens weten. Ik kan me niet voorstellen dat iemand nee zegt omdat diegene moe is. Ik vraag me dan ook echt af met wat voor mentaliteit sommige zijn opgegroeid. Je bent aan het werk met mensen en ik hoop dan ook dat je je goed zal inzetten voor deze patiënten. Patiënten komen ook niet voor de lol naar ons toe, de patiënt mag toch wel verwachten dat ze goed geholpen worden. Ik besef me steeds meer dat ik zelf wel deze passie wil uitdragen, ik heb niet voor niks verpleegkundige gekozen. Ik wil dit doen om mensen te helpen zodat ook deze mensen nog kunnen genieten van hun leven ondanks wat erop dat moment speelt. De collega werd hier niet op aangesproken vanwege het feit dat het alleen maar erger zou worden. Ze zou dan erg boos worden waardoor de sfeer er niet beter op wordt. Het is dus echt een heel verschil met Nederland, mensen worden in Nederland gewoon aangesproken op hun gedrag wat ze niet goed doen. Dit is alleen maar goed omdat er anders veel spanningen kunnen ontstaan en waardoor het werken erg onprettig wordt. De mensen zijn hier meer haatdragend, ze halen hier veel oude koeien uit te sloot en vergeven mensen niet erg snel.

Het klinkt misschien allemaal erg negatief maar ik ben echt super blij met de keuze van mijn eerste project. Wat ik hier ook schrijf zijn echt de dingen die mij veel opvallen en veel indruk achterlaten. Ik vind het super jammer dat ik over 2 dagen afscheid moet nemen omdat ik echt met zoveel plezier elke morgen naar toe fiets. Ik ben super opgevangen door de collega’s en ze doen hun uiterste best. Het is een super gezellig team die het werk serieus kan nemen maar ze zijn ook in voor humor dat zorgt voor een prettige werksfeer.

Volgende week begin ik bij het volgende project, ik ga naar het kindertehuis hoop voor kinderen. Er leven nu op dit moment kinderen van ongeveer 2 tot 15 jaar. Een deel van de kinderen gaat gewoon naar school en de kleinsten blijven in het kindertehuis. De kinderen die er zitten hebben allemaal een eigen verhaal van misbruik tot kindjes waarvan de ouders HIV hebben (de kinderen op dit moment niet, gelukkig). Vrijdag ga ik voor een kennismaking gesprek en zal er meer duidelijkheid komen.

Afgelopen weekend ben ik op trip geweest in het binnenland. Samen met mijn 2 huisgenoten en 2 vakantiegangers zijn we naar brownsberg geweest. Brownsberg is ongeveer 400 meter hoog en geeft een prachtig uitzicht over het stuwmeer. Het stuwmeer is in de jaren 60 ontstaan voor het opwekken van energie door waterkracht. Het stuwmeer is ongeveer net zo groot als Utrecht en wat het heel bijzonder maakt is dat niet alle bomen zijn gekapt. In het water staan dan ook veel boomstammen wat het een heel apart uitzicht geeft. Ze hebben deze bomen niet gekapt om zo geld te besparen. Genoeg informatie over brownsberg, haha. Ik zal vertellen hoe gaaf deze trip weer was.

Na ongeveer 4 uurtjes rijden kwamen we aan op bij de top van Brownsberg. Ik wou graag op de berg slapen vanwege het mooie uitzicht over het stuwmeer, de zonsopkomst en ondergang moesten erg mooi en indrukwekkend zijn. Na wat onderhandelingen mochten we uiteindelijk op de berg slapen, dit kon eerst niet omdat er niet genoeg water was omdat we in de droge tijd zitten. Omdat het nu zo rustig was hadden we wel het mooiste huisje, we keken vanuit ons terras over het stuwmeer heen. ’s Avonds heb ik hier genoten van de zonsondergang, de lucht is dan zo bijzonder vooral de kleuren maakt het erg fascinerend.

Ik ben natuurlijk niet alleen gekomen voor het prachtige uitzicht, we hebben een wandeling gemaakt naar de Irene-waterval. Het blijft indrukwekkend dat je midden door de jungle loopt, alle flora en fauna die je ziet is zo mooi. Zo hoor je ook weer zoveel mooie geluiden om je heen zoals de trompetvogel of de kikkers. Het geeft je dan ook zoveel rust, je gaat dit dan ook echt waarderen wanneer je er bent. Want wanneer je de stad weer inrijdt na een weekend voel je eigenlijk direct weer dat het veel meer gestrest wordt door alle drukte, dit is echt een super raar gevoel. Maar goed hier waren we nu niet gebleven, we hadden het over de Irene-waterval. Helaas viel er niet veel water naar beneden omdat het de droge tijd is maar er was genoeg water om een heerlijke frisse douche te nemen. Elke waterval wat je ook ziet is bijzonder, vooral als je ziet hoe het water naar beneden valt en zo een weg naar beneden vormt.

In het weekend heb ik kennisgemaakt met het vegetarische eten. Het is apart om vegetarische te eten. Het is was echt super lekker maar toch merk ik wel dat ik de smaak van vlees mis. Het vegetarische eten moet je echt op smaak brengen met kruiden anders zit er niet veel smaak aan. Ook hebben sojaproducten vaak dezelfde structuur waardoor het erg eenzijdig wordt op een gegeven moment. Maar het had wel wat om een keer kennis te maken met het vegetarische eten maar ik ben bang dat ik geen vegetariër zal worden omdat ik een lekker stukje vlees wel ga missen.

’s Nachts heb ik heerlijk in mijn hangmat buiten geslapen, dit blijft echt uniek. Wanneer je wakker wordt hoor je de brulapen om je heen. ’s Ochtends werd ik wakker met een helder uitzicht over het stuwmeer, het is zo mooi om te zien dat de zon bewijze van uit het stuwmeer komt. Dit leveren dan ook geweldige plaatjes op die je niet snel zult vergeten.

Na een heerlijk ontbijt en na het zien van een witkopsaki aap (gelukkig zat hij dichtbij en konden we hem goed zien) zijn we naar het stuwmeer gereden. We zouden daar met een bootje gaan varen op het stuwmeer en zo konden we nog wat eilandjes gaan bekijken op het stuwmeer. Helaas waren er geen boten meer waardoor we niet konden varen. We hebben daarna heerlijk in het stuwmeer gezwommen wat ook zorgde voor een goede ontspanning.

Na weer een geweldige ervaring sluit ik deze blog af. Ik heb deze week nog genoeg leuke dingen gepland en kan ik jullie hopelijk volgende keer weer genoeg vertellen. Een zonnige groet uit Suriname.

Liefs, Tessa